Eerste dagen Kathmandu

In dit berichtje zal ik proberen een samenvatting te geven van de eerste twee dagen in Kathmandu.
Een kort maar krachtige samenvatting is groot, smerig, volledig verstopt met verkeer, maar met aardige mensen.
De langere versie is als volgt:
Dinsdag 28 maart 2017 werd ik door Raju, de huismeester zal ik maar zeggen, naar de bus gebracht die mij naar de kliniek zou brengen. De bus is een soort Dolmus-busje, voor de niet Turkije-gangers onder ons, een soort van hortsik busje met ongeveer 8 zitplaatsen. Op het moment dat ik instapte bevonden zich er al 14 personen in het busje en op de bestemming aangekomen, meer dan 20! Ik mocht/kon gelukkig zitten.
Tijdens de rit hangt de bijrijder/conducteur half uit de deur om de bestemming van de bus te roepen en klanten te werven. Halte kennen ze niet zodat de bus op alle mogelijke maar vooral ook onmogelijke plaatsen stopte.
Kosten van deze enkele rit toch zo’n € 0,18! dus dat hakt er flink in elke dag op- en neer :-))
Op de kliniek aangekomen werd ik wegwijs gemaakt door de coordinator en kreeg ik de gelegenheid mijn eerste patient te behandelen. Op de werkwijze van de kliniek en patienten kom ik in een ander bericht nog terug. Ik volsta even met een foto van de uiterst moderne en goed uitgeruste behandelkamer. Ik heb die dag nog een aantal patienten mogen behandelen met voornamelijk klachten aan het bewegingsapparaat.
De terugweg met de bus was tenslotte ook een hele onderneming omdat ik wel ongeveer wist in welke wijk van Kathmandu ik moest zijn, maar hoe maak je dat aan de bijrijder/conducteur duidelijk. Bij de herkenning van een punt in de buurt van het verblijf riep ik maar gewoon hard ‘Ja!’ en trachtte mij uit de kluwen mensen naar voren te vechten, hetgeen wonderwel lukte!

Woensdag 29 maart 2017 was qua reizen een vergelijkbare dag, dus veel mensen in een busje en een erg actieve bijrijder/conducteur. In de kliniek kregen ze al snel door dat acupunctuur echt werkt en heb ik ongeveer 14 patienten behandeld. De helft was het personeel want de fysiotherapeuten aldaar werkzaam, werken nog op de ouderwetse manier tegen een zeer schamel loon. De coordinator had even snel voor mij uitgerekend dat hij 1 week moest werken voor het equivalent van 2 behandelingen in mijn praktijk in Dronten. Om het opzoeken te besparen, ik reken € 67,50 per behandeling. Daar komt dan nog bij dat zij telkens fysiek zwaar in de weer moesten met het rekken van ledematen en ik mij kan beperken tot het aanbrengen van de naalden en verder een beetje slap lullen :-). Ik kom zoals gezegd zowel met foto’s als tekst nog terug op de gang van zaken in de kliniek.

De namiddag hebben ik doorgebracht met een kort bezoek aan een open lucht crematorium op ongeveer 15 minuten loopafstand van mijn verblijf. Overigens gegidsd door  Raju, die weg zodanig goed kende dat wij via een sluipweg bij het crematorium konden komen en daardoor de toegangsprijs van € 10,- konden besparen. Het crematorium maakt onderdeel uit van de Pashupinath tempel. De geinteresseerde lezer moet het zelf maar even ‘googelen’ ik zal volstaan met een ‘sfeerimpressie’ van de middag, inclusief een schattige foto van een aapje dat daar schijnt te wonen en iPhone’s spaart. Althans als je deze erg zichbaar in de handen houdt probeert hij hem te jatten!