Ik had beloofd om in een apart bericht mijn licht te laten schijnen over de kliniek c.a..
Laat ik maar beginnen met een foto van de ‘oprit’ en de receptie van de kliniek. 
Tenslotte zeggen foto’s meer dan duizend woorden! Wel een vergelijking waard met de foto’s op de website van de kliniek zelf, die zijn duidelijk ‘gepimpt’
De kliniek richt zich uitsluitend op de revalidatie van patiënten met aandoeningen aan het bewegingsapparaat. Behandelingen vinden poliklinisch plaats en er zijn eveneens een 12-tal ziekenhuisbedden met de zogenaamde ‘in-house’ patiënten, veelal mensen met serieuze verlammingsverschijnselen ten gevolge van een hersenbloeding en of herseninfarct.
De aandoeningen van de ambulante patiënten zijn gevarieerd van aard, zoals daar zijn: Lage rugklachten al dan niet met uitstraling, Bells Palsy (aangezichtsverlamming), Hielspoor, Schouder- en nekklachten etc.
Hierbij een tweetal foto’s van de behandelruimten die die fysiotherapeuten gebruiken.
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat de laatste foto twee van mijn patiënten zijn 🙂
De kliniek is één van de drie in zijn soort in Nepal en stelt dat zij de beste kliniek van Nepal is. Ik krijg daar altijd een beetje het ‘Wij van WC-eend adviseren WC-eend’ gevoel van. Wel is het zo dat patiënten vanuit alle delen van Nepal en zelfs India komen om behandeld te worden. Eén van mijn patiënten kwam zelfs met het vliegtuig om de afstand naar de kliniek te kunnen overbruggen!
De kliniek heeft een kleine keuken en een kleine ruimte waarin door het personeel gegeten kan worden. 
Een foto van de keuken heb ik nog niet kunnen/durven maken. ALs dat zover is, dan laat ik het even weten. Ik kan wel een tipje van de sluier oplichten, dat als een dergelijke keuken in Nederland in gebruik zou zijn deze al 100x gesloten zou zijn! Vandaar! Hierbij de foto van de ruimte waar gegeten wordt. Lekker ruim zo te zien en aardig en eigenaardig tegelijk is het feit dat de werknemers allemaal het eten met elkaar delen. Iedereen prikt dus bij iedereen een vorkje, als er al niet met de handen gegeten wordt hetgeen niet ongebruikelijk is, mee. Best grappig. Nog grappiger wordt het als je in de keuken eten besteld hebt, zoals ik deed. Allereerst kost het een behoorlijk bedrag, te weten 95 NPR (omgerekend: € 0,80), maar het is niet de bedoeling dat er eten weggegooid wordt! Dus bordje leegeten! Lukt dat niet, zoals in mijn geval, dan gaat het bord met eten net zo lang rond bij alle aanwezigen, tot het leeg is! Dat viel mij niet mee, omdat ik stevig mee had zitten eten bij de anderen!
In een volgend bericht zal ik iets meer over de verschillende behandelingen vertellen.